کرم ساقه خوار اروپایی ذرت از آفات پلی فاز با دامنه میزبانی وسیع و آفت اصلی ذرت در دنیا محسوب می شود که هر ساله خسارت زیادی را به ویژه در قسمت شمال و شمال غرب کشور به بار می آورد. در ایران در استانهای مازندران، گیلان و آذربایجان شرقی شیوع دارد. از مهم ترین گیاهان میزبان این آفت علاوه بر ذرت، می توان به چغندرقند، سویا، پنبه، سورگوم، کنجد، آفتابگردان، نیشکر و برنج اشاره کرد.
چرخه زندگی
تعداد نسل ها بسته به شرایط آب و هوایی از ۱ تا ۴ نسل متفاوت است. تخم ها در دسته های نامنظم ۱۵ تا ۲۰ تایی و معمولا در سطح زیرین برگها و به شکل فلس ماهی روی هم قرار می گیرند. تخم ها بیضی شکل، صاف و به رنگ سفید مایل به کرم هستند که با افزایش سن به رنگ نارنجی تیره می شوند. بعد از ۵-۴ روز لاروها از تخم خارج می شوند.
رنگ لاروها در پشت قهوه ای روشن، با کپسول سر قهوه ای تا سیاه و صفحه سینه ای قهوه ای مایل به زرد است. نقاط تیره گرد در هر بخش بدن مشخص است. لاروها معمولاً شش سن دارند و در سن پایانی در داخل یک تونل در ساقه ذرت یا در ساقه میزبان مناسب دیگری زمستان گذرانی می کنند. مرحله لاروی حدود ۵۰ روز به طول می انجامد.
شفیره ها قهوه ای رنگ بوده و به طول ۱۵-۱۲ میلیمتر هستند. میانگین طول دوره شفیرگی ۱۰ روز است. حشرات بالغ در بهار ظاهر می شوند که شب فعال بوده و ۵-۳ ساعت اول تاریکی بیشترین فعالیت را دارند و در طول روز در پناهگاه گیاهان استراحت می کنند. پروانه ماده به رنگ زرد کم رنگ تا قهوه ای روشن است و پروانه نر تیره تر است. طول عمر حشرات بالغ معمولاً ۱۸ تا ۲۴ روز است.
نحوه خسارت
لارو سن یک آفت پس از تغذیه از برگها، ساقه را سوراخ کرده و در آن نفوذ می کند و با تغذیه از ساقه کانال هایی را داخل آن ایجاد می کند که این کانال ها استقامت ساقه را در نگهداری وزن بوته ها و مقاومت در برابر وزش باد کاهش داده و سبب شکننده شدن بوته ها می شوند. تغذیه لارو آفت از محور کاکل ذرت در گرده افشانی و تلقیح بوته ها اختلال ایجاد کرده و بیشترین خسارت را وارد می کند.
سوراخ ایجاد شده روی ساقه ها محلی برای ورود قارچ هاست و امکان بیماری های قارچی افزایش می یابد. لاروها علاوه بر ساقه به بلال نیز حمله می کنند که باعث کاهش عملکرد محصول و بازارپسندی آن می شود. میزان خسارت در نقاط مختلف متفاوت بوده و از ۱۰% تا ۵۰% گزارش شده است.
روشهای کنترل و مبارزه با آفت
منیع: زریندان جنوب