عامل بیماری:
عامل این بیماری قارچ Fusarium oxysporum میباشد. این قارچ خاکزی بوده و شیوع گستردهای در نقاط مختلف ایران و جهان دارد.
علائم بیماری:
نشانههای بیماری روی گیاهان بامیه به صورت زردی برگ و پژمردگی عمومی گیاه دیده میشود. پژمردگی گیاهان به صورت تدریجی اتفاق میافتد و بارانهای سنگین باعث گسترش این بیماری میشود. در صورت تشدید بیماری، گیاه از رشد باز مانده و در نهایت از بین میرود.
قسمتهای پایینی بافت آوند گیاهان آلوده تیره رنگ میشود که با برش عرضی ساقه و نواحی بالای ریشه این تغییر رنگ قابل مشاهده است. در مراحل ابتدایی رشد گیاه، این قارچ میتواند باعث پژمردگی و رنگ پریدگی برگ شده که در صورت عدم مدیریت به موقع منجر به مرگ گیاهچه نیز میشود.
بیماری گیاهی پژمردگی فوزاریومی علاوه بر بامیه به محصولات دیگری همچون گوجه فرنگی، بادمجان، فلفل سبز، سیب زمینی، نخود، کتان و کدو آسیب میرساند.
شرایط گسترش بیماری:
آب و هوای مرطوب و محدوده دمایی ٢٧ تا ٣١ درجه سانتی گراد تاثیر زیادی در رشد عامل بیماری دارد. این بیماری از طریق بذور آلوده، ادوات کشاورزی و جا به جایی خاکهای آلوده منتقل می¬شود. زمستان گذرانی عامل بیماری به مدت بسیار طولانی در خاک آلوده و بقایای گیاهی صورت میگیرد.
کنترل بیماری:
• کاشت بذور سالم و ارقام مقاوم در برابر بیماری
• جمع آوری و انهدام بقایای گیاهی بعد از برداشت
• تناوب زراعی طولانی مدت (۷ ساله) با گیاهان غیرمیزبان
• مبارزه با علفهای هرز مزرعه و اطراف آن
• افزایش اسیدیته خاک های اسیدی تا حدود ۷.
• استفاده از سموم مناسب به منظور ضدعفونی بذر، خاک و محلول پاشی در هنگام باز شدن اولین برگها و تشکیل میوه های اولیه
منبع: زریندان جنوب