پژمردگی باکتریایی فلفل (Bacterial wilt)
عامل بیماری: (Ralstonia solanacearum (synonym=Burkholderia solanacearum, Pseudomonas solanacearum
علائم بیماری:
عامل پژمردگی باکتریایی فلفل ممکن است در مزرعه روی تک گیاه و یا روی مجموعهای از گیاهان فعالیت کند. علایم این بیماری در گیاه به صورت پژمردگی در ساعات گرم روز نمایان می شود و با خنکتر شدن هوا در ساعات عصر گیاه به حالت اولیه بر می گردد. در صورت شدت بیماری، برگها به صورت سبز پژمرده شده و بدون ریزش بر روی گیاه باقی میمانند. بخش آوندی در قسمت های پایین ساقه در اثر عامل این بیماری قهوهای میشوند.
این علایم بسیار شبیه عامل بیماری قارچ Phytophthora capsici میباشد، با این تفاوت که شدت قهوهای شدن بافت در بیماری قارچی بیشتر است. ساقه گیاه آلوده به بیماری باکتریایی را اگر در ظرف آب قرار دهیم بعد از مدتی شیرابه سفید رنگی از آن خارج میشود.
شرایط گسترش بیماری:
خاک به عنوان اولین منبع آلودگی پژمردگی باکتریایی فلفل به حساب میآید. عامل این بیماری همچنین روی بقایای آلوده گیاهان نیز میتواند فعالیت کند. بهطوری که باکتری از گیاهان آلوده وارد خاک شده و از طریق زخمهای بوجود آمده بر روی گیاه جدید (که میتواند ناشی از خسارت آفات، نماتد و یا در زمان انتقال نشا باشد) وارد بافت گیاه شده و سبب آلودگی در گیاه جدید میشود.
حذف گیاهان آلوده از مزرعه نیز سبب میشود بقایای ریشه باقیمانده در خاک به عنوان منبع آلودگی برای گیاهان جدید محسوب گردد. دمای بالا (۳۰ تا ۳۵ درجه سانتیگراد) به همراه رطوبت بالای خاک شرایط مناسبی برای گسترش عامل بیماری ایجاد میکند. همچنین باکتری پژمردگی باکتریایی از طریق آب آبیاری، انتقال نشاهای آلوده و ادوات کشت انتشار مییابد.
کنترل بیماری:
- استفاده از ارقام مقاوم
- رعایت تناوب زراعی ۲ تا ۳ سال با گیاهان غیر از خانواده سولاناسه
- عدم آبیاری با آبهای آلوده
- عدم استفاده از روان آب مزارع آلوده به باکتری
- از بین بردن علفهای هرز بویژه علفهای هرز متعلق به خانواده سولاناسه
- کنترل نماتد و اجتناب از ایجاد زخم بر روی ریشه در زمان انتقال نشا
منبع: زرین دان جنوب
