آنتراکنوز فلفل (Anthracnose)
عامل بیماری : Colletotrichum capsici, C. gloeosporioides, C. coccodes, C. acutatum.
علایم بیماری:
بیماری آنتراکنوز فلفل میتواند در تمام مراحل رشدی، کل قسمتهای گیاه را آلوده کند. آلودگی در مرحله گیاهچهای ممکن است بر روی برگهای لپهای (کوتیلدون) محدود شود و گسترش پیدا نکند. لکهها به رنگ خاکستری متمایل به قهوهای در روی ساقه و برگ توسعه مییابند. نرم شدن میوه و آلودگی میوه از مهمترین عوارض این بیماری از لحاظ اقتصادی میباشد. نشانههای این بیماری در ابتدا به صورت لکههای آب سوخته روی میوه ظاهر شده که بعدا به رنگ برنزه و قهوهای تغییر رنگ میدهند.
این لکهها روی میوه به صورت کوچک و گرد هستند و یا ممکن است به یکدیگر متصل شده و سطح بیشتری از بافت میوه را در بر گیرند. در شرایط مرطوب، تودههای اسپور قارچ به رنگ صورتی و نارنجی به صورت دوایر متحدالمرکز دیده میشوند. بسته به گونه Colletotrichum ساختارهای رشتهای سیاه یا قهوهای رنگ نیز در محل آلودگی قابل مشاهده میباشد. آنتراکنوز میتواند میوههای سبز و بالغ (قرمز رنگ) را آلوده کند ولی علایم آن تا زمان رسیدن و تغییر رنگ روی میوه ظاهر نمیگردد.
شرایط گسترش بیماری:
آب و هوای گرم و مرطوب شرایط مناسبی برای توسعه و گسترش این عامل قارچی فراهم میکند. بسته به گونه Colletotrichum دامنه دمایی مناسب برای فعالیت این قارچ بین ۲۰ الی ۲۷ درجه سانتیگراد میباشد. رطوبت آزاد (رطوبت محیط) برای گسترش بیماری آنتراکنوز فلفل میباشد. بارندگی سبب انتشار اسپورهای این قارچ شده که اغلب منجر به تلفات شدید عملکرد بخصوص زمانی که روی بافت میوه زخم باشد، میگردد. قارچ آنتراکنوز میتواند بر روی بذر، برگ و یا ساقه بقایای گیاهی میتوانند به مدت طولانی بقا خود را حفظ کند.
کنترل بیماری:
- استفاده از بذر با کیفیت بالا
- رعایت تناوب زراعی با سایر محصولات به غیر از گیاهان خانواده سولاناسه به مدت ۲ تا ۳ سال
- استفاده از زمینهای زراعی با زهکشی مناسب
- حذف علفهای هرز و بقایای گیاهی
- به حداقل رساندن آسیب به بافت میوه از طریق کنترل آفات
- استفاده از سموم قارچکش حاوی ترکیبات مسی
منبع: زرین دان جنوب
