پژمردگی باکتریایی بادمجان (Bacterial wilt)
عامل بیماری:
(Ralstonia solanacearum (synonym = Burkholderia solanacearum, Pseudomonas solanacearum
علایم بیماری:
علایم بیماری پژمردگی باکتریایی بادمجان بدین شکل است که در ابتدا برگ های پایینی کمی پژمرده و زرد میشوند. در نواحی گرم و گرم و مرطوب ممکن است چند روز بعد از آلودگی، کل گیاه پژمرده و از بین برود. معمولا عامل بیماری بعد از ورود به گیاه سبب انسداد آوندها می شود که نواحی آوندی قهوه ای رنگ می شوند. هنگامی که ساقه گیاهان آلوده بریده و در آب قرار داده میشوند، مواد سفید شیری که حاوی باکتری میباشد از انتهای ساقه بریده خارج میشود.
درصورت آلودگی، برگهای پایین شروع به پژمرده شدن کرده و در نهایت برگها کلروزه شده و ریزش می کنند، به نحوی که فقط ساقه گیاه باقی می ماند. همچنین گیاه آلوده دارای رشد کند می باشد. علایم بیماری در هوای گرم بیشتر می گردد.
شرایط گسترش بیماری:
عامل این بیماری یک باکتری خاکزاد بوده و برای مدت طولانی درون خاک و بر روی ریشه گیاه آلوده و بقایای گیاه آلوده زنده میماند. زخمهای ریشه ناشی از صدمات مکانیکی و تغذیه حشرات، راه نفوذ باکتری به بوته است.
آبیاری غرقابی، جابجایی نشا، خاک آلوده و ادوات شخم باعث انتقال عامل بیماری به مزارع سالم میشود. آب و هوای مرطوب و محدوده دمایی ٢٧ تا ٣١ درجه سانتیگراد تاثیر زیادی در رشد عامل بیماری دارد.
کنترل بیماری:
- عدم کشت گیاه بادمجان و خانواده سولاناسه در زمین هایی که دارای خاک آلوده به این بیماری میباشند.
- اجتناب از ایجاد زخم در گیاه در هنگام وجین علفهای هرز
- رعایت تناوب کشت ۲ الی ۳ سال
- استفاده از ارقام با مقاومت نسبی
- کاهش pH خاک که سبب کاهش فعالیت و تکثیر عامل بیماری می گردد
- کشت در خاکهای دارای زهکش و اجتناب از آبیاری غرقابی
- کنترل نماتدهایی که ممکن است به ریشه گیاه صدمه وارد کنند
- اجتناب از ایجاد صدمه در ریشه گیاه در هنگام عملیات مدیریتی در مزرعه
- استفاده از کودهای آلی به منظور محدود کردن عامل پژمردگی باکتریایی
منبع: زرین دان جنوب
