عامل بیماری: Cladosporium cucumerinum
علائم بیماری
گموز اغلب در خیار شایع است، اما میتواند روی طالبی، کدو تنبل و کدو خورشتی نیز ایجاد بیماری کند. تمام بخشهای هوایی گیاه و میوه می تواند آلوده شود. نفوذ بیماری به داخل میزبان کمتر از ۹ ساعت پس از جوانه زنی می تواند رخ دهد و همچنین آلودگی پس از ۳ روز قابل مشاهده می باشد.
علائم روی برگ به صورت دایره ای تا زاویهای، قهوهای رنگ، آب خشک و با حاشیه زرد ظاهر می شود. گیاهان آلوده ممکن است طول بندهای کوتاه داشته باشند که میتواند با علائم آلودگی ویروسی اشتباه گرفته شود. اسپورها به رنگ خاکستری تا زرد در بافت آلوده دیده میشوند.
آلودگی بر روی میوههای جوان به صورت نقاط آب خشک ظاهر می شود که این لکه ها تا زمان بالغ شدن میوه، به لکههای بزرگ فرورفته تبدیل میشوند. صدمات روی میوه معمولا کم عمق و اسفنجی میباشد. گاهی از این لکه ها ماده صمغی قهوه ای رنگ تراوش می كند. در شرایط مرطوب، یک توده اسپور قارچی (conidia) ممکن است روی میوه توسعه یابد.
شرایط گسترش بیماری
عامل بیماری گموز می تواند در بقایای گیاهی آلوده برای بیش از ۳ سال زمستان گذرانی کند. کنیدی های قارچ میتواند بوسیله باد، حشرات، تجهیزات کشاورزی و کارگران پراکنده شود. همچنین این بیماری از طریق بذر قابل انتقال می باشد. بیماری به سرعت در دمای خنک ۲۱ تا ۲۴ درجه سانتیگراد (۷۰-۷۵ درجه فارنهایت) و شرایط مرطوب پیشرفت می کند. اما رشد بیماری در دماهای بالاتر متوقف میشود.
کنترل بیماری
منبع: زرین دان جنوب