عامل بیماری: Erwinia tracheiphila
علائم بیماری
این بیماری در خیار و خربزه نسبت به کدو و هندوانه شدیدتر است. علائم بیماری با پژمردگی آغاز می شود که ممکن است به یک شاخه محدود شود و یا کل گیاه را آلوده کند. گیاهان ممکن است در هر مرحله ای از دوره رشدی آلوده شوند، اما شدت بیماری اغلب در دوره رشد سریع گیاه بیشتر است. حاشیه برگهای آلوده علائمی همچون لکه های کلرز و نکروزه نشان می دهند. که در نهایت کل گیاه نکروزه شده و از بین می رود.
روش شناسایی بیماری پژمردگی باکتریایی
عرض ساقه را برش داده و زمانی كه دو قسمت برش خورده به آرامی از همدیگر جدا میشوند یك ماده شیری رنگ كه گاهی چسبنده نیز میباشد به صورت تارهایی بین دو مقطع ساقه تراوش می كند.
شرایط گسترش بیماری
عامل بیماری پژمردگی باکتریایی توسط سوسک خیار منتقل می شود. همچنین این باکتری از طریق زخمهایی که در هنگام هرس ایجاد می گردد، وارد گیاه می شود. شرایط محیطی تأثیر کمی بر روی بروز و گسترش بیماری دارد، اما میتواند انتشار بیماری را تحت تأثیر قرار دهد.
بقای باکتری در گیاهان خشک شده، کوتاه است و به طور معمول بیش از یک فصل در بقایای محصولات کشاورزی زنده نمی ماند. علف های هرز و گیاهان خانواده کدوییان به عنوان میزبان جایگزین، بقای باکتری را تضمین میکنند.
کنترل بیماری
منبع: زرین دان جنوب