پوسیدگی باکتریایی ساقه ذرت (Bacterial stalk rot of corn)
عامل بیماری: باکتری Dickeya zeae
این باکتری گرم منفی و دارای پرگنه های گرد و سفید متمایل به خاکستری میباشد. این باکتری به واسطه دارا بودن بیش از ۴ تاژک محیطی، دارای قدرت تحرک است.
علایم بیماری:
بیماری پوسیدگی باکتریایی ساقه ذرت اولین بار در سال ۱۳۶۵ از ساری و سپس فارس گزارش شد. در حال حاضر از اکثر نواحی ایران گزارشاتی مبنی بر وجود این بیماری در مزراع ذرت موجود است. شروع بیماری با علائمی شامل تغییر رنگ برگ و یک گره از ساقه میباشد. با توسعه بیماری این زخم ها روی ساقه و برگ توسعه میبابند.
به طوریکه علائم تیپیک بیماری به صورت لهیدگی، لکه های قهوهای و پوسیدگی نرم در ساقه توصیف شده است. این باکتری قادر است قسمت های مختلف گیاه، از گره های پایینی ساقه و برگ ها تا قسمت های فوقانی گیاه را آلوده نماید. ساقه های آلوده دچار پیچ خوردگی و شکستگی میشوند و معمولا از نواحی پوسیده بوی بدی به مشام میرسد.
این باکتری به صورت گندرو روی بقایای گیاهان در خاک بقا دارد و برای ایجاد آلودگی از طریق روزنهها، عدسکها، محل گره و یا زخم های روی ساقه و برگ وارد گیاه میشود.
شرایط گسترش بیماری:
عامل بیماری بیشتر در مناطقی با دما (۳۰-۳۵ درجه) و رطوبت نسبتا بالا شیوع بیشتری دارد. از این رو آبیاری غرقابی یا بارانی منجر به توسعه بیماری میشود. حشرات نیز می¬توانند آلودگی را از یک گیاه به گیاه دیگر منتقل نمایند.
مدیریت بیماری:
منبع: زریندان جنوب